ಸರಣಿ ಲೇಖನ - ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು

[ಮಾರ್ಗರೇಟ್ ಐ. ಕೋಲ್ ಬರೆದ 
‘ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು’ ಲೇಖನದ ಅನುವಾದ]

1932ರಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ‘ನ್ಯೂ ಫೇಬಿಯನ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಬ್ಯೂರೊ’ ಸಂಘಟನೆಯಿಂದ ಒಂದು ತಂಡವು ಸೋವಿಯತ್ ದೇಶದ ವಿವಿಧ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಭೇಟಿ ನೀಡಿತು. ಪುಸ್ತಕಗಳಿಂದ ಉತ್ತರ ಸಿಗದ ಅಥವಾ ಸಿಕ್ಕಿದ ಉತ್ತರದಿಂದ ತೃಪ್ತಿಯಾಗದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಉತ್ತರವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದೇ ಅವರ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಸೋವಿಯತ್ ದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದು ಸ್ವಂತ ಕಣ್ಣಿಂದ ನೋಡಿದ್ದನ್ನು, ತಮ್ಮ ನೇರ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದನ್ನು ಬರೆದರು. ಅದು ‘ಸೋವಿಯತ್ ರಷ್ಯಾದ ಕುರಿತು ಹನ್ನೆರಡು ಅಧ್ಯಯನಗಳು’ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ 1933ರಲ್ಲಿ ಪುಸ್ತಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಣೆಯಾಯಿತು. ಆರ್ಥಿಕತೆ, ಹಣಕಾಸು, ಕಾರ್ಮಿಕರು, ಕೃಷಿ, ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು, ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ನಗರ ಯೋಜನೆ, ರೇಡಿಯೊ, ಪತ್ರಿಕೆ ಹಾಗೂ ಪ್ರಕಾಶನ, ಪ್ರಾಚೀನ ಶೋಧನಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧಿಕ ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳು, ಸಿನಿಮಾ - ಹೀಗೆ ಹನ್ನೆರೆಡು ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹನ್ನೆರೆಡು ಲೇಖಕರು ಬರೆದಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗರೇಟ್ ಐ. ಕೋಲ್ ಎನ್ನುವವರು ಬರೆದ ‘ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು’ ಲೇಖನದ ಅನುವಾದ ಇದು. 
ಇಂದು ಮಹಿಳೆಯರು ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಾಚಾರ, ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿರುವವರನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಬದಲು ವೇಶ್ಯಾವಾಟಿಕೆಯನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿದುವುದು ಪರಿಹಾರವೆನ್ನುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಗೃಹಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಬಂಧಿಯಾದ ಮಹಿಳೆಯೂ ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ವಿಮುಕ್ತಿಯ ಧ್ವನಿಯೂ ಸಹ ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಇಂದು ಹೆಚ್ಚು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದೆ. 
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ವಿಮುಕ್ತಿಯ ಹೋರಾಟ ಏನನ್ನು ಸಾಧಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ನಿಜಕ್ಕೂ ಒಂದು ಸರ್ಕಾರ ಮಹಿಳೆಯರ ಪರವಾಗಿದ್ದರೆ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ನೀಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಆಕೆ ಸಮಾಜದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ, ಉಪಯುಕ್ತವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಈ ಲೇಖನ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಬಲ್ಲದು.

ಪ್ರಾಸ್ತಾವಿಕ ನುಡಿ

ನಾನು ಸೋವಿಯತ್ ರಷ್ಯಾಗೆ ಆಗಸ್ಟ್ 1932ರಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದೆ; 
1) ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಕುರಿತು ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್‍ಗೆ ಇರುವ ಧೋರಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಇದುವರೆಗೂ ಪುಸ್ತಕಗಳಿಂದ, ಅಲ್ಲಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ ಇತರರಿಂದ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದಿಂದ ಮತ್ತಷ್ಟು ಸೇರಿಸುವುದು; 2) ಈ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಯಾವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ತಂದಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟೂ ಗಮನಿಸುವುದು. 
ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ನಮಗಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾದ, ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಕೆಲವು ಸ್ಯಾಂಪಲ್‍ಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಬಹುದು. ನಾನು ಲೆನಿನ್‍ಗ್ರಾದ್, ಮಾಸ್ಕೊ ಮತ್ತು ಉಕ್ರೈನ್‍ಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದೆ; ಆ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲೂ ಸಹ, ಅಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಪ್ರಯೋಗದಲ್ಲಿ, ವಿಶಾಲವಾದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಗುಣಾತ್ಮಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳು ಇರತ್ತವೆಯೆಂದು ನನಗೆ ಮನದಟ್ಟಾಗುವಷ್ಟು (ನಾನು ಅದನ್ನು ಮೊದಲೇ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರದಿದ್ದರೂ ಸಹ) ನೋಡಿದೆ; ಅದರಲ್ಲೂ ಕೆಲಸಗಾರನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವು ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯವಾಗುವ ಮಕ್ಕಳ ನಡುವಿನ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಏನನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಚಿತ್ರಣ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. 
ಇಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರು ಏನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವೆಂದರೆ ಮತ್ತು ನಾನು ಏನನ್ನು ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಪಟ್ಟಿರುವೆ ಎಂದರೆ, ಮೊದಲಿಗೆ ಅಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಗಾಮಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ವಿಚಾರಗಳು ಮತ್ತು ಉದ್ದೇಶಗಳ (ಅದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು) ಕುರಿತು ಒಂದು ಚಿತ್ರಣ ನೀಡುವುದು; ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಆ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ವಾಸ್ತವಗೊಳಿಸಲು ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಯಮಗಳ ಕುರಿತು ಒಂದು ವರದಿ ನೀಡುವುದು; ಮೂರನೆಯದಾಗಿ ಅವರ ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಕೆಲಸಗಳು ಮತ್ತು ಅದರ ಪ್ರಭಾವಗಳ ಕುರಿತು ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುವುದು. ಕೊನೆಯ ಅಂಶಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟಂತೆ, ನಾನು ಸ್ವತಃ ಹೋಗಲಾಗದ ಒಂದೆರಡು ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳನ್ನು ನೀಡಿದ ಶ್ರೀಮತಿ ಪ್ರಿಟ್ ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಸಹ ಲೇಖಕರಿಗೆ ನಾನು ಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಇದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ನನಗೆ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಹೇಳದೇ ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಮತ್ತು ತೋರಿಸದೇ ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಲ್ಲ; ನನ್ನ ಬಾತ್ಮೀದಾರರಿಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಬಂದಲ್ಲಿ – ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬಾತ್ಮೀದಾರರಿಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಬರುತ್ತದೆ – ಆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವೊ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸರಿಯಾದ ಉತ್ತರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ.

I. ಸಾಮಾನ್ಯ ಪರಿಗಣನೆಗಳು

ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್‍ನಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಎರಡು ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಗಳಿವೆ; ಅದು ಕೇವಲ ಆಳ್ವಿಕರ ಧೋರಣೆಯ ಮೇಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ದಿನನಿತ್ಯದ ಏರ್ಪಾಡುಗಳ ಮೇಲೂ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ನೋಡುವ ಎಲ್ಲಾ ವಿದೇಶಿ ವೀಕ್ಷಕರಿಗೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ, ರಷ್ಯನ್ ಮಹಿಳೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಯಮದಂತೆ ಪುರುಷನಿಗೆ ಸರಿಸಮಾನವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಮಾನತೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅನೇಕ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಉಂಟಾಗಿವೆ.
 ಮೊದಲಿಗೆ, ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯ ದೇಶಗಳು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಕಷ್ಟಗಳ ಸರಮಾಲೆಯನ್ನು ಸಮಾನ ವೇತನವು ಒಂದೇ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ನಿಮೂರ್ಲನೆ ಮಾಡಿದೆ. ಇದರರ್ಥ ಗಣಿತದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಮಾನವೆಂದಲ್ಲ; ಅಲ್ಲಿ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸೋವಿಯತ್ ಕೆಳಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಯಾವ ಕಾರ್ಮಿಕನಿಗೂ ಗಣಿತದ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ವೇತನವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆಯ ಭಾವನೆಯಿದೆ; ಇದು ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಅಗ್ಗದ ಕಾರ್ಮಿಕಳೆಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ತೊಡೆದು ಹಾಕಿ, ಸ್ತ್ರೀ-ಪುರುಷರ ನಡುವೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಬಂಧ ಬೆಳೆಯಲು ಅಡ್ಡಬರುವ ತೊಡಕುಗಳನ್ನು ತೊಡೆದು ಹಾಕುತ್ತದೆ. ನಾನು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಪುರುಷನನ್ನು ಅರ್ಧಾವಧಿಗೋ ಅಥವಾ ಸೂಕ್ತ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಪೂರ್ಣಾವಧಿಗೋ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ರಷ್ಯನ್ ಮಹಿಳೆಯು ಕ್ರಾಂತಿಗೆ ಮುನ್ನ ಮತ್ತು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೆಯೇ ಈಗಲೂ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ; ಹಾಗೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಯೂ ಇದೆ. ಮತ್ತೆ, ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಗೂ ಗೃಹಕೃತ್ಯದಾಚೆಗೆ ಉದ್ಯೋಗವಿದೆ ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ; ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡದ ಕೆಲವು ಮಹಿಳೆಯರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಬೇರೆ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ; ಕೆಲವು ಕಾಲ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವ ಕೆಲವು (ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು) ಮಹಿಳೆಯರಿದ್ದಾರೆ.
ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ನಿನ ಮೂಲಭೂತ ಆದರ್ಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಎಂದರೆ, (ಅದು ಫ್ಯಾಸಿಸಂನ ಆದರ್ಶಕ್ಕಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು) ಸರ್ಕಾರವು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಹಕಾರವನ್ನು ತನ್ನ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಬಯಸುತ್ತದೆಯೇ ಹೊರತು ಕೇವಲ ವ್ಯಕ್ತಿಗತ ಉತ್ಪಾದನೆ ಅಥವಾ ಮುಂದಿನ ಜನಾಂಗದ (ಮಕ್ಕಳ) ಪೋಷಕಳಾಗಿ ಅಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಇದರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಮಗುವಿನ ಜನನ ಮತ್ತು ಬಾಲ್ಯದ ವರ್ಷಗಳಿಗೆ ರಷ್ಯಾ ನೀಡುವ ಸವಲತ್ತುಗಳನ್ನು ನೋಡಬೇಕು. ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕಳಾಗಿ ನೋಡುವಂತೆ ತಾಯಿಯಾಗಿಯೂ ನೋಡುತ್ತದೆ; ಮತ್ತೆ ತಾಯ್ತನದ ಕೆಲಸವು ಪ್ರಜೆ ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಮಿಕ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಹಳ ಶ್ರಮವಹಿಸುತ್ತದೆ. 
ಈ ಧೋರಣೆಯು, ‘ಕುಟುಂಬ ಜೀವನದ ಆದರ್ಶ’ ಎಂದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕರೆಯುವ ಕುಟುಂಬದ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಒಂದೊಂದೆ ಮನೆಗಳ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಬೀರುವ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ನಂತರದಲ್ಲಿ ನೋಡೋಣ; ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ್ದೇನೆಂದರೆ, ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಮ ಹಾಗೂ ಮೇಲ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವಂತೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ನಿರುದ್ಯೋಗಿಯಾದ ಅಥವಾ ಅಗತ್ಯವಿರುವಷ್ಟು ಉದ್ಯೋಗವಿರದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಬೆಳೆದ ಮೇಲೆ ಆಕೆಯ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತಹ, ಅವಳಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಲು ಕಲಿಸದೇ ಹೋದದ್ದರಿಂಲೋ ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದಲೋ ಅವಳ ಸೇವೆ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ದೊರಕದಂತಹ ಮಧ್ಯವಯಸ್ಕ ಮಹಿಳೆಯ ಸಮಸ್ಯೆಯು ಬಹುಶಃ ಅಲ್ಲಿ ಉದ್ಭವಿಸಲಾರದು.

ಎರಡನೇ ನಿರ್ದೇಶನ ಸೂತ್ರವು ಬಹಳ ಸರಳವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪದೇ ಪದೇ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಅದೇನೆಂದರೆ, ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಬೆಳೆಯುವ ಜನಾಂಗದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೇ ಹೆಚ್ಚು ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಈಗ ಸೋವಿಯತ್ ರಷ್ಯಾ ಒಂದು ಬಡರಾಷ್ಟ್ರ; ಅದು ತನ್ನ ಸಾಮೂಹಿಕ ಆದಾಯದ ದೊಡ್ಡ ಭಾಗವನ್ನು ಹೂಡಿಕೆಯಂತಹ ಖರ್ಚುಗಳಿಗೆಂದೇ ಮೀಸಲಿಡುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಖರ್ಚಿನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆದಷ್ಟೂ ಉಳಿತಾಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ; ಬದಲಿಗೆ ಕಾರ್ಮಿಕರಿಗೆ ಅತ್ಯಗತ್ಯವಾದ ಅತ್ಯಂತ ಮೂಲಭೂತವಾದ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದ ಕೂಡಲೇ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಭವಿಷ್ಯದ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಒದಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ನಿನ ಈ ಧೋರಣೆಗೂ, ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಮೊದಲಾರ್ಧದಲ್ಲಿದ್ದ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ಧೋರಣೆಗೂ – ಆಗ ಹೂಡಿಕೆ ಸರಬರಾಜು ಹೆಚ್ಚುಕಡಿಮೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯಿದ್ದಂಥ ಸಮಯ – ಇರುವ ವ್ಯತಾಸವು ಯಾವುದೇ ಚರಿತ್ರಾಕಾರನಿಗೆ ಕೆಲವು ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ, ಈಗ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸೆಕೆಂಡರಿ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಶಿಶುವಿಹಾರದಿಂದಾಚೆಗೂ ಶಾಲಾ ಜೀವನವನ್ನು 10 ವರ್ಷಗಳಿಗೆ, ಅಂದರೆ, ಏಳರಿಂದ ಹದಿನೇಳನೇ ವಯಸ್ಸಿನವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಯೋಜನೆಯೊಂದಕ್ಕೆ ಕೈಹಾಕುತ್ತಿದೆ; ಇದು ವಾಸ್ತವ ಸಂಗತಿ.

ಮುಂದಿನ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕುರಿತೇ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ರಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳಿಗಾಗಿ ವಿಶೇಷ ಪರಿಣಿತಿ ಹೊಂದಿದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು; ಅಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಕೆಲವೊಂದು ನಿಶ್ಚಿತವಾದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ತೀರಾ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗಳಲ್ಲೂ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಕಂಡೆ; ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಕಛೇರಿಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುನ್ನತವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಉನ್ನತ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ; ಅಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಜನರಂತೆ ಯಾವ ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಹಿಳೆಯರಿದ್ದಾರೆ, ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಆಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ. 
ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವೇ ಬೇರೆ. ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ‘ನೆರೆಹೊರೆ ಸಂಘಟನೆ’ಗಳು, ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿರುವ ‘ಪೋಷಕ ಸಮಿತಿ’ಗಳಂತಹ ಸಮಿತಿಗಳು ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ, ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳ ಸಹಜ ಭಿನ್ನತೆಗಳು ಬಂದಿವೆ – ಇದೆಲ್ಲವೂ ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞನಿಗೆ ಬಹಳ ಕುತೂಹಲಕಾರಿಯಾದ ಸಂಶೋಧನೆ; ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಉಳಿಯಬೇಕು ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಹಾಗೂ ಆಳವಾದ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕ ತನಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಾನು ಗಮನಿಸಿದಷ್ಟನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬರೆಯಬಲ್ಲ.

ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್, ಮಕ್ಕಳ ಒಟ್ಟಾರೆ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ – ಪ್ರಸವಪೂರ್ವ ಕಾಲದಿಂದ ಶಾಲಾ ದಿನಗಳು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಈ ಕಾಳಜಿಯು ಕೇವಲ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲೇ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ನಾರ್ಕೊಮ್ಸ್‍ದ್ರಾವ್‍ನ – ಆರೋಗ್ಯದ ಜನತಾ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯ ಮತ್ತು ನಾರ್ಕೊಮ್‍ಪ್ರೊವ್‍ನ - ಶಿಕ್ಷಣದ ಜನತಾ ನಿರ್ದೇಶನಾಲಯ (Peoples Commission for Education) ಗಳಂತಹ ಕೇಂದ್ರಸಂಸ್ಥೆಗಳೇ ಬಹಳಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ವಿವಿಧ ರಿಪಬ್ಲಿಕ್*ಗಳಲ್ಲಿ (*ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಉಕ್ರೇನ್, ಬೈಲೊರಷಿಯಾ, ಮುಂತಾದ ದೇಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಸಮಾಜವಾದಿ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ. ಒಂದೊಂದು ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನೂ ರಿಪಬ್ಲಿಕ್ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.) ವಿಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿವೆ; ಆ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಕೆಲವು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಗುಣಮಟ್ಟಗಳನ್ನು, ಸೂತ್ರಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಬಹಳ ನಿರ್ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯವೆಂದು ಕಾಣುವ ಈ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಣಮಟ್ಟಗಳನ್ನು ಬಹಳಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ರಷ್ಯನ್ ಜೀವನದ ಬೇರೆ ವಿಭಾಗಗಳಂತೆಯೇ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ವಿಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿ ಜಾರಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ: ಈ ವಿಕೇಂದ್ರೀಕರಣವು ನೋಡುವವರ ಅರಿವಿಗೂ ಮೀರಿರುತ್ತದೆ. 
ನಾನು ಪದೇ ಪದೇ ಕೇಳಿದ್ದೇನೆಂದರೆ (ಬೊಲ್‍ಷೆವೊ ಎಂದೇ ಕರೆಯುವ ‘ಮಹಾ ಪರಿವರ್ತನಾ ಪ್ರಯೋಗ’ದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ): “ಅಂತಹದೊಂದು ನಿಯಮಾವಳಿಯು ಬಹಳ ಕಷ್ಟಕರವೆನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ ಅಥವಾ ಅಂತಹದೊಂದು ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎನಿಸಲಿಲ್ಲವೇ? ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ (ಅದು ಬಾಷೆಯ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಿಂದ ಮರೆಮಾಚಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ತಪ್ಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೂ ಇಲ್ಲ) ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರ ಉತ್ತರ: “ಆದರೆ ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ಜಾರಿಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ‘ಸಾಮೂಹಿಕ’ಕ್ಕೆ (ಅಥವಾ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿ ಸಮಿತಿ ಅಥವಾ ಅಂತಹ ಯಾವುದಾದರೂ ಸಮಿತಿಗೆ) ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಮವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.” ಈ ಸಾಮೂಹಿಕವು ಯಾವುದೇ ಸಂಖ್ಯೆಯ ತಂಡವಾಗಿರಬಹುದು; ಅದು ಯಾವ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಘಟಕದೊಳಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೋ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತಿರುತ್ತದೆ. ಮಕ್ಕಳ ಜೀವನದ ಮೇಲೆ ಯುಎಸ್‍ಎಸ್‍ಆರ್‍ನ ನಿಯಂತ್ರಣವು ದೇಶದೆಲ್ಲೆಡೆ ಇರುವ ಸಣ್ಣ ಸಾಮೂಹಿಕ ತಂಡಗಳ ಮೇಲೆಯೇ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿದೆ; ಏಕೆಂದರೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷಯಗಳ ನಿಜವಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದು ಅವುಗಳಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲೇಬೇಕು ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಾವು ಸೋವಿಯತ್ ಯೂನಿಯನ್ ಈ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲೂ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದರೆ ಮೇಲಿನ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ವಿಮರ್ಶಿಸುವುದು ಬಹಳ ಅವಶ್ಯಕ.

- ಎಸ್.ಎನ್.ಸ್ವಾಮಿ    

(ಮುಂದಿನ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ)